En ook de inhoud was anders.
Het duurde even voor het eten dat we nu gewoon vinden doorbrak.
Macaroni aten we aan het eind van de 19e eeuw, vaak als dessert, met suiker en wat krenten.
Een beetje vreemd, want in Italie is spaghetti een primo, een voorgerecht.
In Nederland deden we daar niet aan.
Soep, dat kon wel, maar niet nog een extra gerecht erbij.
Opschalen.
We wilden een vullend hoofdgerecht.
Dus maakten we spaghetti Bolognese.
Met veel vlees en groente en een rijke saus, zodat het goed vult.
Hetzelfde geldt voor pizza.
Dat is een soort broodgerecht, waar we een hoofdmaaltijd van hebben gemaakt.
Na de Tweede Wereldoorlog keken we steeds vaker voorbij onze eigen voortuin.
Zeker toen we op vakantie gingen richting de Middellandse Zee.
