Wanneer mag je baas je vakantie weigeren?

De huidige wet gaat uit van het principe dat de werkgever de vakantie vaststelt overeenkomstig de wensen van de werknemer. 
In principe bepaal jij als werknemer dus wanneer en voor hoe lang je vakantie opneemt (zolang je natuurlijk genoeg vrije dagen hebt).

De werknemer moet wel toestemming vragen voor de vakantie. 
Als de werknemer een schriftelijk verzoek doet aan de werkgever over een gewenste vakantieperiode, moet de werkgever binnen twee weken daarop reageren. 
Doet de werkgever dit niet, dan wordt er vanuit gegaan dat de werkgever daarmee zijn instemming heeft verleend.

Bedrijfsbelang

Het kan zijn dat het bedrijfsbelang het niet toelaat dat de werknemer in een bepaalde periode vakantiedagen opneemt, omdat er bijvoorbeeld te veel collega's dan al op vakantie zijn. 
Daarom voorziet de wet wel in de mogelijkheid toch af te wijken van de hoofdregel dat de werknemer feitelijk de vakantie zelf mag inplannen.

Ten eerste mag de werkgever afwijken van het wensenlijstje van de werknemer op grond van gewichtige redenen. 
Daarvan is sprake als de afwezigheid van de werknemer de gang van zaken binnen het bedrijf zo ernstig zou verstoren dat het belang van de werknemer daarvoor redelijkerwijs moet wijken.

De tweede uitzondering is dat de werkgever met de werknemer (schriftelijke) afspraken mag maken die van de wettelijke hoofdregel afwijken. 
Hij mag dus bijvoorbeeld in de arbeidsovereenkomst bepalen dat in sommige periodes van het jaar geen vakantie mag worden opgenomen. 
Ook kan afgesproken worden dat juist in een bepaalde periode vakantie opgenomen moet worden. 
(Denk bijvoorbeeld aan de bouwvak).

Gewekte indruk

In deze situatie zou ik dus in eerste instantie aanvoeren dat er al instemming is gegeven. 
Ten eerste omdat niet binnen twee weken afwijzend is gereageerd, en omdat de indruk is gewekt dat het waarschijnlijk geen probleem zou zijn.

Goed werkgeverschap brengt mijns inziens ook met zich mee dat de werkgever in deze situatie een uitdrukkelijk, duidelijk en gemotiveerd voorbehoud had moeten maken ten aanzien van de gewenste vakantie. 
Of ze had spoedig na de vage toezegging duidelijkheid moeten geven.

Alleen als de werkgever nu hele gewichtige redenen heeft, zou het kunnen dat de vakantie alsnog afgewezen wordt. 
De gang van zaken binnen het bedrijf moet dan wel ernstig verstoord raken door de geplande vakantie. 
Bovendien mag in dit geval, gezien de eerdere gesuggereerde toestemming, van de werkgever verwacht worden dat bij afwijzing (een deel van) de gemaakte kosten worden vergoed.

meer op http://5-five-5.blogspot.nl/