Vroeger was je bij ziekte aangewezen op de chirurgijn of barbier.
Een greep uit de bonte verzameling oude geneeswijzen, van meestal twijfelachtig allooi.
Barbaars bloedoffer.
Wat?
Voelde je je in de Middeleeuwen ziek of zwak, dan ging je langs de chirurgijn, barbier of vroedvrouw voor een aderlating.
Met een lancet maakten zij dan een flinke snee en tapten aanzienlijke hoeveelheden bloed af.
Ook "kopzetten" was een beproefde methode voor bloedontlasting.
Dan werd een verwarmde glazen kop op de beschadigde huid gezet.
Bij het afkoelen van de lucht ontstond een vacuüm dat bloed in het glas trok.
Daarnaast werden regelmatig bloedzuigers ingezet.
Op verschillende plaatsen in Nederland kwamen kweekvijvers voor bloedzuigers.
Waarvoor?
Of je nu last had van hoofdpijn, koorts, een snelle hartslag, een onregelmatige menstruatie, blaasproblemen of aan de pest leed, een bloedontlasting zou je verlossen.
Want ziekte was het gevolg van een disbalans in de vier humores, Latijn voor lichaamssappen.
Door een aderlating werd het evenwicht tussen het gele gal, zwarte gal, bloed en slijm hersteld en zou de patiënt zich beter voelen.
In Heimelijkheid der heimelijkheden, een boek met adviezen voor wijs landsbestuur uit de 13e eeuw, raadde dichter Jacob van Maerlant iedereen negen aderlatingen per jaar aan, zowel ter preventie als genezing.
Anders nog iets?
Zeer belangrijk voor het succes van de aderlating was het moment waarop deze werd uitgevoerd.
De stand van de zon, maan en sterren bepaalden het beste tijdstip.
meer op http://5-five-5.blogspot.nl/
meer op http://5-five-5.blogspot.nl/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten