Je kunt zeggen: al zeker 6500 jaar.
Want zo oud zijn de vroegste sporen van menselijke activiteiten op grond die nu bij Texel hoort.
Maar dat klopt niet helemaal, want in die tijd speelde de zee eilanden in het waddengebied steeds weg en ontstonden elders nieuwe.
De oudste geschreven bronnen die iets melden over bewoonde Waddeneilanden, dateren van ongeveer 850 na Christus, toen op Terschelling een houten kerk verrees en op Ameland een klooster werd gesticht.
De eilanden lagen toen aan elkaar vast.
Pas na de Sint-Luciavloed van 1287, een overstroming die de Zuiderzee (IJsselmeer) verbond met de Noordzee, begonnen de Waddeneilanden hun huidige vorm te krijgen.
Ook Texel en Vlieland sloegen toen van elkaar los.
In 1395 lag op Vlieland het dorp Westeynde.
Rond 1600 woonden daar ruim duizend mensen, net zoveel als nu op het hele eiland.
Maar dat dorp bestaat niet meer.
Doordat Texel in 1630 aan het eiland Eierland kwam te liggen veranderden de zeestromingen daar zodanig dat Westeynde verdronk.
In 1736 stonden er nog maar twee huizen.
Nu is het er 25 meter diep.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten