In een democratisch systeem hoeven kiezers niets te kunnen of te weten.
Nog verontrustender is dat hetzelfde ook geldt voor degene die zich verkiesbaar stelt.
De enige eis waar een Tweede Kamerlid aan moet voldoen, is dat hij geen crimineel verleden heeft. (Hij moet wel genoeg overtuigingskracht hebben om ervoor te zorgen dat een partij hem op de kieslijst plaatst).
Zelfs aan ministers wordt geen enkele eis gesteld.
Ze hoeven niet een bepaalde opleiding gevolgd te hebben of een proeve van bekwaamheid af te leggen.
Voor de minister-president geldt wellicht dat intelligentie en bestuurlijke ervaring belangrijker zijn dan inhoudelijke kennis.
Maar een minister van Economische Zaken die alleen havo heeft en geen economie heeft gestudeerd?
En een minister van Defensie met niet meer dan een Schoeversopleiding op zak?
Aan de kiezers, in wier naam de ministers regeren, wordt geen enkele uitleg gegeven waarom nu juist deze personen aangesteld zijn.
In het bedrijfsleven heb je ook geen inspraak over wie je baas of manager wordt.
Maar je kunt er op zijn minst van uitgaan dat die op basis van bewezen competenties zijn aangesteld.
En niet vanwege ondoorzichtige achterkamerdealtjes.
meer op: http://5-five-5.blogspot.nl/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten