Waarom zou je je leven wagen op een bergtop of op zee?
Jump geen base.
Waarom niet?
Als je basejumpt, spring je met een parachute of in wingsuit van een rots, een gebouw of een brug.
Daarbij gaan nogal wat mensen dood.
Onderzoekers uit Noorwegen analyseerden in 2007 zo'n 20.000 basejumps.
Daarbij vielen negen doden.
Ter vergelijking: bij tandemparachutespringen valt volgens de Britse Parachute Association slechts één dode per 653.000 sprongen.
Waarom dit verschil?
Parachutespringers hebben minuten de tijd om hun parachute te openen en eventueel weg te sturen van obstakels.
Basejumpers springen soms van slechts enkele honderden meters hoogte.
Dan heb je maar een paar seconden de tijd.
Waarom doen mensen het toch?
Je moet er het karakter voor hebben.
Onderzoekers uit Nieuw-Zeeland analyseerden in 205 de persoonlijkheden van basejumpers.
Ook deden ze bloedonderzoek na een spring, om hun stresspeil te bepalen.
Er blijken verschillende types te zijn.
Groep één, de 'meesters' hadden een onafhankelijk en evenwichtig karakter en maakten maar weinig stresshormonen aan.
Tot de tweede groep behoorden sociale types die graag samenwerken.
Ook bij hen weinig stress.
De laatste groep, de dappere types, zijn minder zelfsturend of sociaal dan de anderen.
Zij raakten wel gestrest van een sprong, de opluchting dat ze de sprong hadden overleefd zorgde bij hen vermoedelijk voor een kick.
meer
Geen opmerkingen:
Een reactie posten