Sommige dieren gebruiken chemische communicatie om een boodschap over te brengen.
Dat is een mooie term voor smerige stank.
Braakselmuur.
Wie stinkt daar zo?
Roodkopgier of kalkoengier.
Waar?
Noord- en Zuid-Amerika.
Ruikt naar?
Rottend vlees.
Hoe komt dat?
Niet de gier zelf stinkt, maar zijn braaksel.
En dan heel erg.
Als verdediging geeft Cathartes aura namelijk over, met grote kracht.
Het gierenbraaksel kan wel 3 meter ver komen.
En aangezien de roodkopgier vooral van halfvergane karkassen eet, ruikt zijn overgeefsel niet erg lekker.
De gier laat rondom zijn nest stinkende plukjes kots vallen, die samen een verdedigingswal van lijkenlucht vormen.
Slim?
De braakaanval van de roodkopgier kan, mits goed gemikt, in de ogen van roofdieren prikken.
Bovendien is zijn krop na het overgeven lekker leeg.
Daardoor kan hij makkelijker wegvliegen.
De lijkenlucht die van de kotshoopjes rondom het nest komt, houdt wasberen en andere eierdieven op een afstandje.
Dat is ook wel zo verstandig van die dieren, ze kunnen ziek worden van het bedorven vlees.
De gieren zelf zijn bestand tegen de bacteriën waarvan karkassen wemelen.
Logisch ook, anders zouden ze geen hap kunnen eten zonder ziek te worden.
meer
Geen opmerkingen:
Een reactie posten