Moeten dieren snel zijn om te overleven?
Niet altijd.
Sommige soorten haasten zich nooit en die redden zich prima, ondanks hun traagheid.
Plakkers.
Wat?
Slakken.
Waar?
Wereldwijd.
Hoe langzaam?
Biologen uit Engeland onderzochten in 2013 de snelheid van slakken.
Ze plakten ledlampjes op de huisjes van 450 segrijnslakken en filmden de weekdieren 's avonds, in het donker.
De slakken bleken één meter per uur te gaan.
Waarom zo sloom?
Een slak komt niet zo makkelijk vooruit omdat hij een gastropode is, oftewel een buikpotige.
Dat wil zeggen dat hij vooruitschuift op zijn buik.
Voor elke stap moet hij met de spieren in zijn hele lijf een golfbeweging maken.
Een slak produceert slakkenslijm.
Dat glijmiddel helpt hem iets eenvoudiger vooruit te komen en het zorgt dat hij bijvoorbeeld aan bomen blijft plakken.
Maar de productie van het glij- en plakmiddel kost het weekdier behoorlijk wat energie en dat maakt hem er niet sneller op.
Segrijnslakken hebben een truc om energie te besparen, bleek uit het Britse onderzoek.
Deze slakken maken als het even kan gebruik van de slijmsporen die hun soortgenoten achterlaten.
Glijdt de segrijnslak daar overheen, dan kost vooruitkomen iets minder moeite.
Handig?
Voordelen van zijn traagheid heeft het dier niet.
Maar ook geen nadelen.
Slakken hebben gewoon weinig reden om te rennen.
Een slak hoeft niet te vluchten voor de meeste roofdieren: het beest heeft zijn schuilplaats op zijn rug.
Achter sekspartners aanhollen is ook al niet nodig.
De meeste slakken zijn tweeslachtig: deze dieren hebben tegelijk mannelijke en vrouwelijke geslachtsorganen.
Een slak kan het dus doen met iedere soortgenoot die hij ziet.
En dan zijn er ook nog soorten die het nog gemakkelijker hebben: die kunnen zichzelf bevruchten.
Nog iets?
Het wereldrecord 'snelste slak' staat op naam van de slak Archie.
Hij vestigde het record tijdens de World Snail Racing Championships in 1995.
Archie legde 33 centimeter af in twee minuten.
Hij had dus een snelheid van 10 meter per uur.
meer
Geen opmerkingen:
Een reactie posten