maandag 11 november 2013

Hoe komt het dat de twaalf tekens van de dierenriem in zo veel culturen terugkomt?



Dat hebben we voor een groot deel te danken aan Alexander de Grote, die in de 4e eeuw  voor Christus gigantische gebieden veroverde, van Griekenland tot India.
Volkeren van oost tot west kwamen met elkaar in contact en met elkaars ideeën.



Zo maakten Europa en Azië kennis met de sterrenkunde van de Babyloniers en met hun dierenriem.
Babyloniers keken graag naar de sterren omdat ze geloofden dat de posities van de hemellichamen de wil van de goden weerspiegelden en bijvoorbeeld rampen aankondigden.
Waarschijnlijk bedachten ze de indeling van de dierenriem in de 7e eeuw voor Christus.
Vanaf de aarde lijken de hemellichamen in een cirkel rond te draaien.
Om de posities goed te kunnen noteren, verdeelden de Babyloniers die cirkel in twaalf gelijke zones, met elk een sterrenbeeld of 'teken ': Kreeft, Tweeling enzovoort.
Omdat veel sterren naar een dier zijn vernoemd, heet het geheel de dierenriem.



Geleerden in India en het oude Griekenland waren onder de indruk van de observaties van de Babyloniers.
Ze namen de dierenriem over.
En in de eeuwen die volgden, sijpelde het idee verder door, ook naar West-Europa.

kijk ook eens op http://5-five-5.blogspot.nl/

Geen opmerkingen:

Een reactie posten