zaterdag 10 september 2011

Trouwe vriend: de Hond


Wat?
De hond.

Betekenis?
Trouw, waakzaam en toegewijd: de hond heeft een goede reputatie.
Sommige culturen, zoals de Semitische volken, zien hem als een magisch dier dat de dood kan voorspellen. In de Griekse mythologie hielden honden de wacht tussen het rijk van de levenden en dat van de doden om te voorkomen dat iemand zou overlopen.

Voor wie?
Zo'n 15.000 jaar terug werd de eerste grijze wolf getemd.
 Zijn kwaliteiten als jager, herder en bewaker kwamen iedereen goed van pas en dus namen mensen de hond snel in hun midden op.
De Oude Egyptenaren waren helemaal gek op honden.
Als er een stierf, rouwde de hele familie.
Als het baasje overleed, werd de trouwe viervoeter vaak met hem begraven.

Waarom?
Toen de mens ontdekte dat honden een talent hadden voor ruiken, jagen, hoeden en waken, begon hij ze daarop te trainen.
Dat versterkte zijn reputatie als loyale metgezel nog meer.
Of honden ook echt aankondigers van de dood zijn is nooit bewezen.
Wel schijnen ze soms inderdaad te huilen als aankondiging van een overlijden.
Zo gaat het verhaal van Lord Carnarvon (1866-1923), die de opgraving van het graf van farao Toetanchamon financierde, uren heeft staan janken voor zijn baasje stierf.

Anders nog iets?
Priesters hadden er in de Middeleeuwen een zware dobber aan de gelovigen seksueel in het gareel te houden.
En honden, die de neiging hebben in het openbaar te laten zien wat hun favoriete standje is, konden de kinderen van God alleen maar op slechte ideeen brengen.
Tijdens de biecht vroegen de priesters dus op de man af of iemand het nog 'op zijn hondjes'  had gedaan. Ja?
Dan volgde er straf: 10 dagen water en brood.

In het Oude Egypte kregen honden van de koning hun eigen graf.





Geen opmerkingen:

Een reactie posten