donderdag 26 maart 2015

Ik ben een lange vrouw en ben het zat om dit altijd maar te horen.



Wanneer je er net even anders uitziet dan het gros van de bevolking, dan heb je een hoop te verduren. 
Ben je klein, dan wordt er altijd op je neer gekeken, of nog erger: over je heen gekeken. 
Ben je langer dan gemiddeld, dan steek je overal bovenuit en hebben mensen nogal eens de neiging om daar wat over te zeggen. 
Voor het geval diegene zelf nog niet wist dat hij of zij best lang is…



Ik ben een lange vrouw en krijg vaak domme vragen en opmerkingen naar mijn 1.86 meter lange lijf geslingerd. 
En de frustraties die daarbij omhoog kwamen borrelen zijn overduidelijk zichtbaar. 
En terecht.

Vraag dit dus nooit, maar dan ook nooit meer aan een lang persoon:

‘Wow jij bent lang!’
Nee, jij bent klein.

‘Je bent zeker model?’
Tja want alle modellen zijn natuurlijk lang (heus niet), dus alle lange mensen zijn ook allemaal model.

‘Speel je basket bal?’ 
‘Nee.’ 
‘Oh dan zeker volleybal?’
 ‘Ook niet.’
Zijn dat de enige sporten die wij kunnen beoefenen? 



‘Ben je pas 22 jaar?! 
Ik had je veel ouder geschat! 
Komt vast door je lengte.’
Jaaaa want lengte heeft alles met leeftijd te maken he? 

Op een festival of bij een concert: ‘Zou jij misschien achteraan willen gaan staan? 
Want jij bent lang.’
Heb jij soms een andere prijs voor je kaartje betaald dat jij wel vooraan mag staan ofzo?

‘Jij mag voorin de auto zitten, want jij bent lang.’
Waarom? 
Denk je soms dat ik niet achterin pas?

In de kledingwinkel: ‘Ja maar het valt toch niet echt op dat die broek 10 centimeter te kort is?’
Welneeee! 
Loop jij graag in een te korte broek?

‘Huh?! 
Heb jij maar schoenmaat 41?’
Wat denk je zelf? 
Dat platvoet tegenover je staat?

Is je vriendje net zo lang als jij?
Want…? 
Soort zoekt soort?

Is je familie net zo lang?
Nee, ik kom van de melkboer.

Vind je het niet vervelend dat je zo lang bent?
Nee hoor, ik vind het helemaal niet erg om overal twee koppen bovenuit te steken en altijd op te vallen en domme opmerking naar m’n hoofd te krijgen. 
Echt niet vervelend. 

‘Handig he, om zo lang te zijn. 
Dan kan je overal bij.’
Ja inderdaad. 
Raap jij anders dat even voor me op? 
Daar kun jij vast wel bij…

‘Kun je mij niet even een stuk van je benen geven?’
Welja joh, met liefde hak ik een stukje van m’n benen af. 
No problem!

‘Ik voel me zo klein bij jou!’
Hoe denk je dat ik me voel?

In het buitenland: ‘Is iedereen zo lang in Nederland?’
Jep. 
We zien er in Nederland allemaal hetzelfde uit…

Huh eet je maar zo weinig?
Ja, wat denk je? 
Dat m’n maag met de lengte mee is gegroeid ofzo?

En nog wat classics die nog altijd NIET grappig zijn:
Nou als jij op een pony gaat zitten kan je zo meelopen.
Eet je bord eens leeg, je moet er nog van groeien!
Haha dat Chineesje past twee keer in jou!
Pas op dat je je hoofd niet stoot!
Je hebt vroeger zeker veel schoppen van je vader gekregen?
Veel pindakaas gegeten zeker?

meer op http://5-five-5.blogspot.nl/

Geen opmerkingen:

Een reactie posten