O rollator, mijn steun en toeverlaat,
heerlijke wagen die steeds naast mij staat.
Waar ik loop of ga, je bent in mijn buurt,
of het nu lang of kort duurt.
Rollator, je helpt mij bij mijn onzekerheid,
in jou heb ik vertrouwen, altijd.
Rollator van 's morgens vroeg tot 's avonds laat,
biedt je steun, jij onvermoeibaar apparaat.
Zonder jou zat ik op een stoel
en miste ik een heleboel.
Voor velen ben jij een sta-in-de-weg,
maar voor mij ben jij onmisbaar, zeg.
Ik leun, ik steun, ik zit op jou,
jij bent degene die ik het meest vertrouw.
Een standbeeld voor de uitvinder.
Die in stilte werkend achter de schermen,
zich over de slecht lopende wist te ontfermen.
Rollator, 's morgens sta je bij het opstaan naast mijn bed
en onze eerste wandeling maken wij samen naar het toilet.
Rollator zonder jou,
was ik uitgeteld, heel gauw!
meer op http://5-five-5.blogspot.nl/
Een treffend gedicht! Ik ben benieuwd welke ervaringen je hebben gevoerd tot het maken van dit gedicht.
BeantwoordenVerwijderenGijs
Mijn complimenten, wat een interessant en mooi gedicht!! Ik kan mij er erg goed in vinden, zonder mijn rollator was ik ook nergens geweest.. Sinds kort heb ik er één met drie wielen, dit wel eens geprobeerd? Het bevalt mij echt heel goed! Sowieso is de rollator van uitstekende kwaliteit (gekocht bij hulpwinkel).
BeantwoordenVerwijderenSuper mooie foto!
BeantwoordenVerwijderenprachtig gedicht over rollators! Ik kan ook niet zonder mijn rollator en wat een leuke foto erbij.
BeantwoordenVerwijderen