In sommige culturen dragen mannen nog steeds rokken of jurken.
De Birmese longyl en de Arabische djellaba zijn goede voorbeelden.
En ook in Europa trokken de heren aanvankelijk een rokje aan.
De oude Grieken vonden de broeken die de Mongoolse hordes droegen zelfs barbaars, want stel je toch voor: het kledingstuk zat strak langs het been!
Dat Europa (en later de wereld) toch aan de broek ging, hebben wij te danken aan Karel de Grote (die leefde van 742-814).
Hij droeg strakke kousen, vaak met een wambuis.
Zijn dracht was eeuwenlang de norm voor iedereen die hip voor de dag wilde komen.
In de 18e eeuw had deze mode zich tot een kous tot de knie met daarboven een strakke driekwart broek ontwikkeld.
Dit werd een culotte genoemd.
Pas na de Franse revolutie kwam de pantalon in zwang, een broek uit één stuk.
In de afgelopen decennia is deze strakke beenbedekking uitgegroeid tot onze huidige broek.
De broek was voor vrouwen tot de emancipatie taboe omdat je hun kruis erin kon zien.
Ik woon in Dubai en de mannen dragen hier een djellaba , vind het persoonlijk vreselijk mooi staan, heel mannelijk. Nu zijn er ook wel veel mooie mannen hier. hahaha
BeantwoordenVerwijderenDe rok is eerst na 1820 een onderdeel van de dames garderobe geworden, tot die tijd was het slechts een onderdeel van de mannen garderobe. Rond 1900 gingen de eerste vrouwen broeken dragen en werden als psychiatrische patiënt aangemerkt. Oorsprong van het p0robleem is Deutrimonium 22:5 waarin wordt verkondigd dat men niet de kleding van de andere sexe mag dragen. Die bijbelse regel is uit het romeinse recht afkomstig en rond 1900 door psychiaters Binet en Jung vanuit het canonieke recht via de bijbel overgezet naar een psychisch gebrek...
VerwijderenAch.. Ja... conditionering en indoctrinatie doen zo hun werk, zelfs op het gebied van kleding en gezondheid. Onafhankelijk denken is nu eenmaal een luxe, die maar weinig menselijke wezens zich kunnen permitteren..
BeantwoordenVerwijderenDe tweede foto van boven geeft het antwoord
BeantwoordenVerwijderen