Als ik oud ben, ziek of zwak,
en pijn verjaagt de slaap,
Als onrust neemt van mij bezit,
Doe dan wat onvermijdelijk is,
... Laat me gaan...
de laatste goede daad.
Beslis dan voor mij,
en wees niet laf.
Past eigenliefde bij
de vriendschap die ik je gaf,
of uitstel tot het beter past,
bij een verloren strijd?
Ik ben niet bang
tijdens die laatste gang.
Jij loopt niet bij me weg:
Je kijkt me aan,
je noemt mijn naam,
je houd me stevig vast.
Vandaag voor het laatst
groet ik je met mijn hondenstaart...
wat jij liet doen
deed je voor mij:
Je hebt me nog meer pijn bespaard,
voor zinloos lijden mij bewaard.
Een zwaar besluit?
nee, huil nu niet
Een wijs besluit dat werd gegrond
Op een oud uniek verbond:
Jij bent mijn baas,
ik ben jouw hond.
meer op http://5-five-5.blogspot.nl/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten