Voor de meeste dieren is paren prettig.
Maar er zijn uitzonderingen.
Dan wordt een partner tijdens de daad opengereten, opgegeten of verkracht.
Alles voor een geslaagde voortplanting.
Maar er zijn uitzonderingen.
Dan wordt een partner tijdens de daad opengereten, opgegeten of verkracht.
Alles voor een geslaagde voortplanting.
Hoe doen ze het?
Moeizaam.
De reden: vrouwtjes hebben geen gewone vagina, maar een pseudopenis (een soort langwerpige clitoris).
Het is een hele toer voor een mannetje om daar zijn eigen geslachtsdeel in te wurmen.
En dan maar hopen dat het vrouwtje in de juiste stemming is.
Want je weet het maar nooit met de agressieve hyenawijfjes.
Voor hij een vrouw benadert, laat het mannetje voorzichtig zijn genitaliën zien, zodat zij hem kan goedkeuren.
Bevalt hij haar niet?
Dan hapt ze hem in zijn zaakje.
Waarom zo ruw?
De wijfjes maken de dienst uit in de hyenaclan.
De mannetjes hebben een ondergeschikte rol en worden alleen in de groep toegelaten als er gepaard moet worden.
Een aantal hyenamannen mag nog een tijdje blijven om voor de welpen te zorgen.
Zijn die groot genoeg, dan mogen de verzorgers weer opkrassen.
Waarom zijn hyenavrouwtjes zo bazig?
Dat komt doordat ze stijf staan van de mannelijke hormonen, zoals testosteron.
Daardoor zijn ze even groot en gespierd als de mannetjesdieren en zijn hun geslachtsdelen geëvolueerd tot een bijna volwaardig klokkenspel.
meer op http://5-five-5.blogspot.nl/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten