Huwelijksvloot.
'Ik hou van alle vrouwen, dat is een groot verdriet.
Met één kan ik maar trouwen en daarom trouw ik niet.'
Dat zong Hans de Booy in 1986.
Als hij niet in Nederland was geboren, had hij misschien anders gepiept.
Want is sommige landen is polygamie toegestaan: daar mogen mannen meerdere vrouwen hebben.
In de meeste culturen waar dat zo is, geldt wel een limiet aan het aantal vrouwen.
Zo schrijft de sharia (islamitische wet) in veel moslimlanden voor dat een man maximaal 4 keer tegelijk getrouwd mag zijn.
Maar niet in Kameroen, daar mogen kerels onbeperkt aan hun huwelijksvloot werken.
De hoeveelheid vrouwen van stamhoofden kan daar dan ook oplopen tot meer dan 100.
In de VS komt veelwijverij nog voor bij leden van de Mormoonse kerk.
Hoewel zowel de overheid als de kerk het uiteindelijk verboden, bestaan er nog steeds gezinnen met veel vrouwen en slechts één man.
Wie op dit moment de meeste vrouwen heeft is niet duidelijk.
Maar dat zal zeker in het niet vallen bij de hoeveelheid dames waar Chinese keizers dagelijks uit konden kiezen.
Ten tijde van de laatste keizerlijke periode, de Qing-dynastie (1644-1912), kon het aantal vrouwen oplopen tot enkele tienduizenden.
Daar was de keizer overigens niet echt mee getrouwd.
Het waren zogeheten 'concubines', vrouwen die er slechts waren om seks mee te hebben.
De reden om zoveel vrouwen te hebben?
De Chinese filosofische stroming taoïsme gaat uit van een balans tussen yin en yang.
De theorie zegt dat een keizer extreem yang is.
Omdat vrouwen juist yin zijn, moest de keizer zo veel mogelijk seks hebben om de balans in de kosmos in stand te houden.
