maandag 7 maart 2016

Tatoeages: Hoeveel mensen met tatoeages zijn er in Nederland?




Heel recente cijfers zijn er niet, maar in 2012 had 24% van de Nederlanders tussen de 18 en 50 een tatoeage.
In de leeftijdscategorie tussen de 18 en 29 was dat zelfs 31%.
Lager opgeleiden hebben vaker een tatoeage dan hoger opgeleiden: 29 om 18%.
En onder universitair opgeleiden is het zelfs maar 13%.
Toch is een trend zichtbaar dat tatoeages ook onder hoogopgeleiden steeds normaler gevonden worden.
10 jaar geleden was het percentage hoogopgeleiden met een tattoo namelijk nog 4% lager.
Hoeveel tatoeages de gemiddelde getatoeëerde heeft is niet bekend.



- De oudste tatoeage is gevonden op een 6000 jaar oude Zuid-Amerikaanse mummie.
- De ijsmummie Otzi, wiens 5300 jaar oude overblijfselen in 1991 in zeer goede staat werden gevonden in de Alpen, had 59 tatoeages over zijn lichaam.
- In veel culturen, bijvoorbeeld die van de Papoea's begint het tatoeëren al op jonge leeftijd als een onderdeel van het proces van volwassen worden.
- In West-Europa werden tatoeages populair vanaf de jaren 70 van de vorige eeuw.

zondag 6 maart 2016

Schoonheidsbehandeling: Kuikenklem.


Wie mooi wil zijn...........
Sommige oude schoonheidsbehandelingen waren behoorlijk angstaanjagend!

Kuikenklem.

Probleem?
Kuilloze wangen.



Oplossing?
De Dimple Machine (kuiltjesmachine).
Dit was een uitvinding van een New Yorkse evangeliste genaamd Isabella Gilbert.
Ze had al in 1921 patent aangevraagd voor haar uitvinding.
In de jaren 30 haalde ze er de kranten mee.

Hoe werkte het?
De Dimple Machine was eigenlijk geen machine, maar een halfronde ijzeren beugel met springveren erin.
Aan de uiteinden zaten balletjes.
De beugel klemde je om je gezicht met de balletjes tegen je wangen.
Die duwden er charmante kuiltjes in.



Deed het pijn?
Natuurlijk.
En de deukjes bleven waarschijnlijk niet eens zitten.
Als vrouwen blijvende kuiltjes in hun wangen wilden, moesten ze die door een plastisch chirurg laten maken.
Ja, die had je toen ook al.
Facelifts worden bijvoorbeeld al sinds het begin van de 20e eeuw uitgevoerd.

zaterdag 5 maart 2016

Schoonheidsbehandeling: IJzeren maagd.


Wie mooi wil zijn...........
Sommige oude schoonheidsbehandelingen waren behoorlijk angstaanjagend!

IJzeren maagd.

Probleem?
Schoonheidsfoutje die je alleen van dichtbij ziet.



Oplossing?
De beauty micrometer, rond 1930 uitgevonden door de visagist Max Factor.
Hij maakte filmsterren op en had gemerkt dat actrices die close-up in beeld kwamen subtiele schoonheidsfoutjes hadden, zoals een kromme neus of asymmetrische jukbeenderen.
En dat zag er niet uit op het witte doek, vond hij.
Met zijn micrometer kon Factor deze beautymissers bij actrices constateren en tijdig wegschminken.
Het kon ook bij niet-filmsterren die er van heel dichtbij ook goed uit wilden zien.

Hoe werkte het?
De beauty micrometer zou niet misstaan in een middeleeuwse martelkelder.
Het was een soort vogelkooi waar de op te meten dame met haar hoofd in ging zitten.
Aan de binnenkant staken er ijzeren pinnen uit.
Die draaide de visagist aan, tot op de huid van het gezicht.
Op deze pinnen stonden micrometers.
Zo kon de make-up artiest tot op de duizendste millimeter aflezen hoe scheef een neus of jukbeen liep.
En dat probleem kon hij vervolgens wegmoffelen met make up.



Deed dat pijn?
Nou, een pretje was zo'n meting vast niet.
De dames op de reclamefoto's van het meetinstrument lachen in elk geval als een boer met kiespijn.
Het is ook de vraag of Factors meetinstrument hielp.
Navolging kreeg zijn micrometer niet.


vrijdag 4 maart 2016

Schoonheidsbehandeling: Krulijzers.


Wie mooi wil zijn...........
Sommige oude schoonheidsbehandelingen waren behoorlijk angstaanjagend!

Krulijzers.

Probleem?
Futloos sluik haar.

Oplossing?
Een elektrisch haarkrulapparaat van Icall.
Die machine werd door de technicus Isidoro Calvete in Engeland uitgevonden.



Hoe werkte het?
De vrouw nam plaats onder de 'kroonluchter'.
Daar hingen dikke elektriciteitskabels aan, verbonden met 22 ijzeren krulspelden met hitte-elementen erin.
Het haar werd natgemaakt en om de krullers gewikkeld.
Vervolgens ging het apparaat aan en werden de krullers een graad of 100 heet.
Door de warme damp bleven de lokken in de krul zitten.
Later gingen kappers ook een scheutje chemicaliën in het haar masseren.
Daarmee hielden de krullen het wel 3 maanden uit: dat was het permanentje.



Deed dat pijn?
De combinatie van nat haar en elektriciteitskabels was niet altijd gelukkig.
Vaak kregen dames een oplawaai of er ontstond kortsluiting in het apparaat.
Bovendien werden de ijzeren krulspelden behoorlijk zwaar na een paar uur.
Eind jaren 30 werden sterkere chemische mengsels uitgevonden en werd de gevaarlijke krulinstallatie overbodig.

donderdag 3 maart 2016

Schoonheidsbehandeling: Dijenkletser.


Wie mooi wil zijn...........
Sommige oude schoonheidsbehandelingen waren behoorlijk angstaanjagend!

Dijenkletser.

Probleem?
Mollige dijen.



Oplossing?
Een 'elektrische stoel' in een Amerikaanse slendersizing salon.
Bij zo'n salon konden vrouwen begin jaren 40 terecht om dunner te worden zonder al te veel inspanning of gezweet,
Er stonden vernuftige elektrische apparaten die masseerden en trilden en apparaten met stangen en gewichten die in de verte wel wat op hedendaagse fitnessmartelwerktuigen leken.

Hoe werkte het?
Je pakte je breiwerk en ging in de elektrische stoel zitten.
De ijzeren veren draaiden volautomatisch rond langs de dijen.
Zo werd het vet weggemasseerd.



Deed het pijn?
Zolang je vel niet tussen de ijzeren veren kwam, was het een relaxte manier van afslanken.
En intussen kon je fijn je trui afmaken.
Was je dubbel nuttig bezig!