Grote ramp door koppige beslissers: Schipbreuk.

Iedereen negeert wel eens een goedbedoeld advies.

Vaak kan je achteraf pas zeggen dat je had moeten luisteren.

Maar sommige veroorzaakte catastrofes zag iedereen mijlenver aankomen.

Schipbreuk 

(Stockholm, Zweden - 12 oktober 1628

Er was eens een koning uit Zweden,

zijn schip zonk na 1 kilometer

varen al naar beneden.

Als hij had gedaan,

wat hij op zijn bouwplan had staan,

Dan was er 50 man minder overleden.

Dit is in het kort het verhaal achter de schipbreuk van de Vasa.

Het vaartuig moest met 64 kanonnen aan boord de Zweedse vloot versterken.

Koning Gustaaf II Adolf had namelijk een ruzie uit te vechten met zijn neef, de koning van Polen.

En dus had hij grof geschut nodig.

Dat het nieuwe schip sterk zou afwijken van de schepen die het leger normaal gesproken inzette (en die al niet zo stabiel waren), was bijzaak.

In de 17e eeuw werden schepen ontworpen op basis van de verhoudingen van andere succesvol gebouwde schepen.

Maar bij de Vasa werden de afmetingen flink aangepast.

Want Gustaf II Adolf wilde meer kanonnen.

Die pasten niet allemaal naast elkaar, dus moesten ze boven elkaar over twee verdiepingen gezet worden.

Hierdoor werd het schip hoger en minder stabiel.

Door zware stenen op de bodem te leggen hoopten de scheepsbouwers het probleem te kunnen verhelpen.

Maar al bij de eerste controle werd duidelijk dat het schip snel omsloeg.

Sterker nog, de keuring, waarbij mannen van de ene kant naar de andere kant over het dek renden, moest worden afgebroken vanwege veiligheidsredenen.

Desondanks gaf de Zweedse koning aan dat de Vasa kon vertrekken.

Eén kilometer en twee windvlagen verder resulteerden die keuze in vijftig verdronken mannen, weggegooid geld en een onopgeloste familievete.

meer op http://5-five-5.blogspot.nl/