Een schamele dertien.
Dat is vanaf 1888, toen een nieuwe manier van kiezen werd ingevoerd.
Voortaan stemden alle kiesgerechtigden tegelijkertijd voor een nieuwe Kamer, die in principe vier jaar bleef zitten.
Eerder was het systeem complexer.
Bij die dertien kabinetten die de eindstreep wel haalden, is het kabinet van Aenas baron Mackay meegeteld.
Dat zal weliswaar maar ruim drie jaar, van 21 april 1888 tot en met 21 augustus 1891, maar dat lag niet aan de ministers.
De verkiezingen van 1891 stonden vooraf al vast, vanwege een grondwetsherziening.
Misschien moet ook het Kabinet-Roell meetellen.
Dat maakte de termijn bijna vol, maar nam net voor de verkiezingen in 1897 ontslag omdat het zijn taak had volbracht.
Het kabinet-Heemskerk krijgt een eervolle vermelding, dat zat met 2025 dagen het langst.
In 1908 vulde het een gat van een gevallen kabinet.
Snel volgden verkiezingen maar het kabinet bleef zitten, tot 1913.
Ultrakort zat het kabinet-Colijn V, in juli 1939.
Dat was een mislukte lijmpoging na een kabinetscrisis en werd na twee dagen al weer opgeheven.
Als een kabinet valt, vallen de journalisten aan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten