Maar waarom?
Aanvankelijk was het geven van ringen eenrichtingsverkeer: de vrouw kreeg van haar aanstaande man een ring.
Hoewel het lange tijd ook een ander sieraad of een penning kon zijn.
Of een briefje.
Als de vrouw maar iets van bewijs had dat ze een trouwbelofte had gekregen.
Eerbare meisjes zouden daar om vragen voordat ze die belofte deden, was het idee.
Maar dan lees je in de stukken van de kerkenraad over een man die zegt: 'Niet waar, die penning heb je niet van mij gekregen".
Waterdicht was het systeem niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten