Als je denkt dat mythen en legenden alleen uit verre landen komen, heb je het mis.
Er zijn ook een aantal Nederlandse volksverhalen.
Eén daarvan gaat over de zeemeermin van Westenschouwen.
Westenschouwen is nu een gehucht in Zeeland.
Het was echter tot de 16de eeuw een bloeiende vissersplaats.
Dit veranderde echter door de vloek van een zeemeerman.
Wat gebeurde er dan?
Westenschouwen was een welvarend vissersdorp.
De vissers gingen echter steeds verder de zee op en vingen steeds meer vis.
Op één van hun visserstochten vingen de vissers van Westenschouwen iets bijzonders: een zeemeermin.
De zeemeermin smeekt om vrijgelaten te worden, maar de vissers luisteren niet.
Zij willen dit mythische wezen aan hun vrouwen en kinderen laten zien.
Met de huilende en schreeuwende zeemeermin in hun net varen ze terug naar Westenschouwen.
Het gehuil van de zeemeermin is niet onopgemerkt gebleven.
Al snel merken de vissers dat er iets achter hun boot aanzwemt.
Al snel zien ze dat het een zeemeerman is met groene haren als zeewier en een bruin gezicht en een zeemeerkind op zijn arm.
Die is vast niet blij dat de vissers er met zijn vrouw vandoor zijn.
Nee de zeemeerman is zeker niet blij.
Hij vraagt ze vissers om zijn vrouw terug in de zee te gooien, zodat ze terug kan naar haar familie.
De vissers hebben echter geen medelijden en varen door naar de haven.
Verdrietig zwemt de zeemeerman achter de boot aan.
In de haven aangekomen is het een groot spektakel.
Het hele dorp komt naar de zeemeermin kijken en ze wordt in het net opgehangen aan de toren van Westenschouwen.
De zeemeermin is een soort kermisattractie geworden.
Iedereen komt kijken en lachen.
Net als vissen kunnen zeemeerminnen niet te lang zonder water.
Terwijl de mensen van Westenschouwen zich vermaken, is de zeemeermin aan het sterven.
Nog een keer vraagt de zeemeerman de inwoners van Westenschouwen om zijn vrouw te laten gaan.
Hij wordt echter uitgelachen.
Kort daarna sterft de zeemeermin, haar man en kind verdrietig achterlatend.
Dit verdrietige verhaal is daarmee nog niet afgelopen.
De zeemeerman spreekt een vloek uit over Westenschouwen: “Westenschouwen, ’t zal u rouwen, dat ge heeft geroofd mijn vrouwe, Westenschouwen zal vergaan, alleen de toren zal blijven staan.”
Daarna zwemt de zeemeerman weg met zijn kind om nooit meer terug te keren.
meer op: http://5-five-5.blogspot.nl/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten