Door twee Britse ontdekkingen te combineren, de hovercraft en de lineaire inductiemotor, zou er een intercity treinsysteem moeten ontstaan die niet alleen goedkoper dan een normale rails en trein zou zijn, maar met een snelheid tot 400 km/u ook nog eens een stuk sneller.
Na tal van prototypes, tests, berekeningen, voorbeelden en tig aanpassingen was het dan bijna zover en ging in 1970 de grote productie van start.
Toch was de vreugde maar van korte duur want op een testrit op 7 februari 1973 na gebeurde er niet meer zoveel met deze trein.
Het uiteindelijke ontwerp bleek toch niet efficiënt genoeg en bovendien bleek de kostprijs nog hoger te eindigen door de nog uit te voeren aanpassingen.
Een week na de eerste grote testrit werd het project dan ook gecanceld en belande het treinstel bij de Cranfield Universiteit waar het de komende 20 jaar buiten zou blijven staan.
Pas in 1996 werd de Tracked Hovercraft aan Railworld Wildlife Haven (een soort van museum en tevens rustplaats voor oude treinen) geschonken waar hij later werd gerestaureerd.
Hier zal de trein, samen met een schaalmodel dan ook nog waarschijnlijk de komende jaren nog te zien zijn.
De originele documenten, blauwprints, video’s en foto’s van het project zijn overigens opgeslagen in de bibliotheek van het Hovercraft Museum in Hampshire, net als een schaalmodel van de trein en een werkende miniatuur.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten