7 beruchte en beroemde schimmels

Menselijke voeten huisvesten 150 schimmels, bleek onlangs uit een studie die werd gepubliceerd in Nature. 

Schimmels zijn dus overal. 

Ik zet de zeven beroemdste (niet per se op je voeten aanwezig) op een rijtje. 

De bacteriedoder  

Geen schimmel waar de mensheid zo veel aan te danken heeft als penicillium. 

Begin twintigste eeuw ontdekte Alexander Fleming de schimmel Penicillium notatum al, toen die de bacteriekweken in zijn lab had besmet.  

Op dat moment werd die vondst nog niet op waarde geschat, maar in de Tweede Wereldoorlog pasten de Amerikanen het middel massaal toe bij zieke en gewonde soldaten. 

Daardoor wordt wel gesteld dat deze schimmel heeft bijgedragen aan de overwinning van de geallieerden op de Duitsers. 

Inmiddels is bekend dat er meer dan driehonderd penicilliumsoorten bestaan.

De brainwasher 

De schimmel Cordyceps heeft het slim bekeken: hij kruipt in het brein van insecten om hun gedrag zo te manipuleren dat hij daarvan profiteert. 

In dit filmpje http://www.youtube.com/watch?v=XuKjBIBBAL8 zie je hoe hij bullet ants besmet, waardoor ze richting een lopen dat zich in eenvochtig gebied bevindt. 

Terwijl de mier vastgekneld aan het takje zit, kruipt de schimmel via het hoofd van de mier naar buiten en zo zijn sporen ter voortplanting te verspreiden.

Het grootste wezen ter wereld  

De blauwe vinvis het grootste nog levende organisme ter wereld? 

Dan had je even buiten deze sombere honingzwam gerekend: de Armillaria ostoyae in de staat Oregon is naar schatting ruim 2400 jaar oud en strekt zich ondergronds uit over een oppervlak van ruim 1600 voetbalvelden (965 hectare). 

Slechts op een paar plekken boven de grond vormt hij paddestoelen. 

Die smaken, inderdaad, naar honing.

De paddestoel der paddestoelen  

Vraag een kind een paddestoel te tekenen en waarschijnlijk krijg je rood exemplaar met witte stippen, de vliegenzwam. 

Deze zwam wordt gebouwd door de schimmel Amanita muscaria. 

Je kunt hem beter niet eten, want hij is giftig.

De voetenvreter  

Trichophyton rubrum heet ’ie, en deze schimmel is de meest voorkomende oorzaak van voetschimmel, zwemmerseczeem of, in het Engels, athlete's foot. 

Hij dankt deze twijfelachtige reputatie aan zijn voorkeur voor vochtige omgevingen en zijn vermogen om keratine af te breken. 

Keratine is een eiwit dat je huid taai en stevig maakt. 

Roodheid, jeuk, schilfertjes en kloofjes zijn het vervelende gevolg.

De huis-tuin-en-keukenpaddestoel  

Een beetje saai is ’ie wel, maar in dit rijtje mag de champignon niet ontbreken. 

De Agaricus bisporus is sinds de jaren zeventig helemaal ingeburgerd in Nederland. 

Hij groeit voornamelijk op paardenmest. 

Goed afborstelen dus voor je ze eet. 

Niet wassen, want dan zwellen ze op en gaan ze heel waterig smaken.

De naam is trouwens afgeleid van het Latijnse woord campinio: klokje.

De vaginaplaag  

De schimmel Candida albicans kan vervelende vaginale infecties veroorzaken. 

Het is een gistachtig organisme dat bij bijna iedereen voorkomt op de huid en, bij vrouwen, in de vagina. 

Pas zodra hij draden gaat vormen mogen we hem schimmel noemen en wordt hij vervelend. 

Vaak is dat een gevolg van een verstoord evenwicht van goedaardige vaginabacteriën of een verlaagde algehele weerstand. 

Jeuk, wittige klontjes in de afscheiding en een branderig gevoel zijn het resultaat.    

De allerberoemdste schimmel is toch wel het paard van Sinterklaas. 

Schimmelpaarden worden geboren met een donkere vacht, die in de loop van een paar jaar grijs tot wit wordt. 

De onderliggende huid blijft wel donker, waardoor het lijkt alsof die beschimmeld is geraakt. 

De oorzaak hiervan is echter geen schimmelinfectie, maar een gen in het paarden-DNA dat G wordt genoemd, naar het Engelse gray (grijs).

meer op http://5-five-5.blogspot.nl/