Je zult maar rechter zijn en een zinnige uitspraak moeten doen over de mensenrechten van chimpansees, een aanklacht tegen God of over een donor die zijn nier terug wil.
Partijen?
Een Britse treinreizigster versus banjospeler Melvyn Webb.
Casus?
In 2012 reisde een vrouw in de trein van de Engelse plaats Basingtoke naar Reading.
Na een tijdje merkte ze dat haar coupégenoot, een man van rond de 50, vreemd zat te hijgen.
Ze zag zijn handen onder de krant verdwijnen die op zijn schoot lag, in de richting van zijn kruis.
Daarna begon hij zijn handen heen en weer te bewegen.
De man zat zich te bevredigen!
Geschokt diende de vrouw een klacht in en de man werd in de boeien geslagen.
Het leek een uitgemaakte zaak: de man had openbare zedenschennis gepleegd.
Volgens hemzelf lag dat toch anders.
Ten eerste was hij longpatiënt, waardoor hij nogal zwaar ademde.
Ten tweede was hij helemaal niet met zijn geslachtsdeel aan het spelen.
Hij had jeuk gehad en had zijn onderbroek even recht getrokken.
Vervolgens was hij met zijn vingers een muziekstuk voor zijn banjo gaan oefenen.
Want hij was banjospeler, maar hij had het instrument niet bij zich.
Uitspraak?
Tijdens de zitting liet Webb een filmpje van een banjo-optreden zien.
Zowel de rechter als de jury waren toen overtuigd.
Webb had niet met zijn fluit gespeeld, maar met een imaginaire banjo.
Hij werd vrijgesproken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten