Dat hangt ervan af hoe de sporen bewaard zijn.
De kwaliteit van DNA gaat in een warme, vochtige omgeving snel achteruit.
Want als organisch materiaal gaat rotten, bederft het DNA.
Want als organisch materiaal gaat rotten, bederft het DNA.
Sporen op een lijk dat onder de grond begraven ligt, zijn dus al snel niet meer bruikbaar.
In het algemeen geldt: hoe vochtiger en zuurder (en kalkarmer) de grond, hoe destructiever dat is voor het DNA.
Maar in de juiste omgeving kan DNA erg lang goed blijven.
Hoe lang precies is onmogelijk te zeggen.
Want daar is nooit gedegen wetenschappelijk onderzoek naar gedaan.
Forensische onderzoekers proberen daarom gewoon of ze nog bruikbaar DNA uit oud bewijsmateriaal kunnen halen.
Want daar is nooit gedegen wetenschappelijk onderzoek naar gedaan.
Forensische onderzoekers proberen daarom gewoon of ze nog bruikbaar DNA uit oud bewijsmateriaal kunnen halen.
Zeker is dat DNA-bewijs meer dan 60 jaar goed kan blijven.
Want dat blijkt uit een Britse moordzaak uit 1946 die in 2008 heropend werd.
Want dat blijkt uit een Britse moordzaak uit 1946 die in 2008 heropend werd.
Uit een spermavlek op de jas van het slachtoffer wist men 62 jaar na dato nog een DNA-profiel van de moordenaar te achterhalen.
Wie de dader was is vooralsnog niet bekend.
meer op http://dorpenstedennederland.blogspot.nl/ en http://5-five-5.blogspot.nl/
meer op http://dorpenstedennederland.blogspot.nl/ en http://5-five-5.blogspot.nl/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten